«Που είναι τα Χριστούγεννα στον ουρανό; Ο ουρανός γιατί δεν είναι χριστουγεννιάτικος και γιορτινός; Γιατί κάποια αστέρια είναι σκοτεινά, δίχως φως; Ποιος γνωρίζει τον τρόπο ν’ ανάψει ένα αστέρι; Πρέπει να είναι κάποιος πολύ σπουδαίος. Πρέπει να ψάξω να τον βρω..» Με αυτές τις σκέψεις και την ελπίδα να βρει τον φανοκόρο των αστεριών, ξεκίνησε το χελιδόνι το ταξίδι του στον απέραντο ουρανό. Συνάντησε το Φεγγάρι και τον Ήλιο. Ζήτησε λίγο από το φως τους, μ’ ανακάλυψε πως δεν μπορούν να τον βοηθήσουν. Ένας άγγελος του είπε το μυστικό: «Τα σβησμένα αστέρια είναι τα αστέρια των ανθρώπων. Ανάβουν μόνο όταν οι άνθρωποι δίνουν χαρά και αγάπη. Κάθε άνθρωπος πρέπει ν΄ ανάψει το δικό του αστέρι. Όσο πιο πολλή αγάπη έχει στην καρδιά του, τόσο πιο πολύ φως έχει το αστέρι του!» Το χελιδόνι κατάλαβε τότε ποιοι είναι οι καλύτεροι φανοκόροι των αστεριών. Επέστρεψε στη γη και παρέα με τα παιδιά έφεραν τα Χριστούγεννα στον Ουρανό!!