«Στη γειτονιά μας , στην άκρη του δρόμου, για χρόνια πολλά ζει η ελιά. Αναζητάει φίλους, γι αυτό στέλνει πρόσκληση στα ζώα να έρθουν να μείνουν μαζί της.  Κρεμάει και στα κλαδιά της μια ταμπέλα που λέει: «ΕΛΙΑ, ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ»   Τα ζώα ανταποκρίνονται στο κάλεσμα της και σε λίγο  το δέντρο  γεμίζει με διάφορους ένοικους: την  αράχνη που χρειάζεται ένα γερό κλαδί για να υφάνει τον ιστό της. Τον τζίτζικα που βγαίνει από το χώμα, ανεβαίνει και κάθεται αναπαυτικά στα κλαδιά της και αρχίζει το τραγούδι του. Την σαρανταποδαρούσα που ξετρελαίνεται με τα τραγούδια του τζίτζικα και το ρίχνει στο χορό. Τον τυφλοπόντικα και τον  γαιοσκώληκα που συναγωνίζονται για το ποιος φτιάχνει τα καλύτερα τούνελ στις ρίζες της. Την κουκουβάγια που καμαρώνει και παινεύεται ότι τα πιο όμορφα μωρά στον κόσμο!   Διαφορετικά ζωάκια  μα όλα συμφωνούν, πως η ελιά είναι «ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!»